بنام
خالق پاکی ها
سپاس خدایی را که انسان
را به زیباترین شکل آفرید و بر همه موجودات اشرف داد و اشرف مخلوقاتش نامید،انسان
این موجود پیچیده و عجیب که با دارا بودن خصوصیاتی که متمایز از دیگر موجودات عالم
است با گذر از زمان در مسیری میرود که مقصد آن جایگاهی فراتر از این
دنیاست،پروردگار مهربان و توانا از همه نعمت ها و روزی ها به این موجود شگفت انگیز
عطا نمود و متفاوت وفراتر از دیگر خلایق او را زیبنده به شعور و درک و خرد نمود تا
جائیکه آدمی توانست آسمانها را درنوردد و به اعماق دریاها و زمین نفوذ نماید و
آنگاه که حس افزون طلبی اش در هر زمینه ای اعم از تحصیل علوم،ثروت،قدرت،مهر و
دوستی و ... اوج بگیرد اعمال شگفت انگیزی از او سر میزند که چه در مسیر مثبت یا
منفی ، دیدگان را خیره میکند و اگر به طبع سرکش آدمی بنگریم خواهیم دید که اگر در
مسیر درست و شایسته گام بردارد مقامی بالا حتی از فرشتگان می یابد و اگر در مسیر ناپسند
و کج راهه پیش رود از دیگر جانداران هم پایین تر خواهد رفت .
اما یک اصل انکار
ناپذیر وجود دارد و آن اینکه همان آفریننده انسان ها و موجودات عالم برای حفظ مقام
والای آدمیت که او را خلیفه خود در زمین قرار داد همواره
در زمان های مختلف و اعصار گوناگون،راهنمایانی برای هدایت بشر با گرایش به خوبی ها
و پاکی ها و دور نمودن از پستی ها و زشتی ها فرستاد که در حقیقت با فرستادن رسولان
و پیامبران،نورهای هدایت خود را به سوی انسانها تاباند تا از این رهگذر کوتاه
عمر،آدمی بتواند ره توشه ای ارزشمند تهیه و ذخیره حرکت به سرای ابدی قرار دهد و به
خوشبختی و سعادت برسد.
پیامبران آمدند تا با
صفات پسندیده همه را به راه و کردار نیک و ستوده رهنمون نمایند آنان آمدند و خصلت
هایی همچون راستگویی و شجاعت و مهربانی را همراه با صبر و استقامت در اجرای
وظیفه مهم خویش آمیخته نمایند تا مردم را از کجراهه های گمراهی و پرتگاه های
ناامیدی و شکست برهانند و زیبایی واقعی خلقت چه در ماندن و چه در رفتن را
بنمایانند.
هر چند در مقابل خوبی
همیشه بدی ها خودنمایی میکنند و هیچ حرکت و تلاش نیکی بدون مخالف و دشمن نیست و به
گواه تاریخ هیچ یک از رسولان و راهنمایان نیک گفتار و نیکودار علیرغم تلاشهای
فراوان و کوشش های بیدریغ تنوانستند همه انسان ها را در مسیر هدایت قرار دهند و
جامعه ایده آل بسازند اما هیچگاه از وظیفه خطیر خود که همانا ابلاغ و رساندن دستورات
و فرامین الهی بود کوتاهی نکردند،
با نگاهی به تاریخ
مینگریم که برخی از مردمان،راهنمایان و پیامبران عصر خود را گرامی داشتند و اطاعت
و پیروی نمودند و برخی دیگر از پذیرش دعوت آنها خودداری نمودند و با ایشان از در
ناسازگاری و دشمنی در آمدند و بجای اینکه سخنان آرام بخش و روح افزای نیکشان را
بشنوند با این انسانهای برگزیده خداوند مخالفت نمودند و حتی به جنگ و مقابله
پرداختند.
از حضرت آدم (ع)
اولین معلم اخلاق انسانها تا حضرت خاتم (ص) بزرگترین و اشرف پیامبران آسمانی همیشه
این چنین بوده است،که آنان آمدند تا قلب ها را به هم پیوند زنند و ناخالصی ها و
زشتی ها را از وجود و روح انسانها بزدایند اما عده ای خطا کار،دعوت و رفتار
ومهربانانه شان را نپذیرفتند و خود را در گرداب فنا و نابودی و فساد غرق نمودند.
اینک ما مانده ایم و
گذر کوتاه عمر زندگی که با سرعتی زیاد میرود و با خواندن و نگریستن تاریخ و سرگذشت
پیشینیان که سرشار از پندها و عبرت هاست و نیز تکرار اشتباهات در آن بسیار دیده
میشود باز هم نشسته ایم و در انتظار فرصت مناسب هستیم تا بازآموزی و باز پروری
خویشتن نماییم.
چه زیبا خواهد بود که
درس زندگی را با شنیدن و خواندن برگ های تاریخ بیاموزیم و پذیرا را پذیرا باشیم و
عبرت ها را یادآور شویم،
به
امید روزهای پر امید و شکوفاتر و دیدن چراغهای روشنایی.
0 نظرات