بنام آنکه به زیبایی آفرید و پاکی را به زیبایی
آراست هر پدیده ای دراین دنیای رنگارنگ به شکل و مشخصه خاصی آفریده شده است و هر
یک با پیچیدگی مخصوص خود به صورت زشت یا زیبا در دیدگان نمایان میشود چه کسی
میتواند بگوید چه چیزی زشت و چه چیزی زیباست آیا آنچه در دید و نظر و احساس هر
موجودی پدیدار شود همان است که می پذیرد یا همه موجودات زیبا هستند و این بینندگان
هستند که با توجه به علایق یا احساسات و یا ثبت اتفاقی خاص در خاطرات خود به دید و
نظری متفاوت مینگرند شاید همه زیبا نباشند اما همه موجودات به زیبایی آفریده شدند
و در کشاکش حرکت و گذر زمان و تلاش است که برخی زیبایی ها به زشتی ها کشیده میشوند
و برخی هم با ادغام و اختلاط حالت زیبایی خود را از دست میدهند شاید تا وقتی که آب
و خاک و برگ و اجسام دیگر مخلوط نشوند باتلاق و لجن بوجود نیاید و هم اینکه خاک و
آب با حرکت، رود گل آلود را بوجود نیاورند هر چه باشد این مهم را باید
بپذیریم که موجودی که آفریدگارش اشرف موجودات نامید میتواند آنچنان که پاک و زیبا
و به بهترین شکل متولد شد همچنان با تربیت و پرورش وآموزش صحیح و درست اصالت پاک و
زیبایی خود را حفظ نماید و چه زیباست که بدانیم که هر چه به غیر آلوده نشود
همچنان زیبا خواهد بود زیبایی به معنی پاکی و نیکی و شایستگی دور بودن از ناپاکی و
بدی و ناپسندی ،
نیکو سخن را فراموش نکنیم که
نیکو سخن را فراموش نکنیم که
نیکو سخن را فراموش نکنیم که خدا زیباست و زیبایی را
دوست دارد
0 نظرات